(نمادی به نام چفیه)

چفیه، یک تکه پارچه نیست؛ یک نماد است که حرف های زیادی برای گفتن دارد. چفیه، راوی حکایت هایی شنیدنی از مناجات های شبانه،

حماسه های ناگفته، زخم های فروخورده و بدن های هزار تکه شده، است. چفیه، حکم یک قبله نما را دارد . گاهی مسیرمان عوض می شود و قبله عاشقی را گم می کنیم.

چفیه، راه را نشان می دهد تا هر چه زودتر، لبیک خود را به قافله سالار کاروان عاشورا برسانیم.

همین معارفی که در تار و پود چفیه، جای گرفته است، دشمن را وادار کرده تا طرحی بریزد و این نماد ارزشمند را از چنگ صاحبانش برباید. شاید به همین دلیل باشد که رهبرمان برای صیانت از فرهنگ نهفته در چفیه، لحظه ای آن را از خود جدا نمی کند.

در مثنویِ چفیه تلاش شده است با زبان شیوای شعر آنچه که بر چفیه گذشته، همراه با درد دل ها و حسرت ها و واگویه ها، به صورتی ظریف و پرمعنا و گاه توأم با کنایه و اشاره بیان شود.

این مجموعه حاوی 240 بیت شعر در قالب 30 موضوع 8 بیتی است. اشعاری است که چفیه را محوری برای بیان موضوعات مختلف قرار داده است. موضوعاتی از قبیل: ولایت، امام و رهبری، جانبازان، بسیج، جهاد، کربلا، شهید گمنام، نماز و ...